در بسته بندی های ۴۵۰، ۷۰۰ و ۹۰۰ گرمی
تعداد در کارتن: ۱۲ بسته
عدس دارای دو نوع میباشد، عدس سبز که ریز (وزن ۱۰۰ دانه ۷/۱ گرم) و درشت (وزن صد دانه ۸/۲ گرم) است و عدس قرمز که آن را لپه میکنند و به نام «دال» معروف است. عدس به حالت وحشی و خودرو در مناطق آسیای غربی، یونان، ایتالیا و در تمام مناطق مدیترانهای کاشته میشود. عدس در ایران در بیشتر مناطق عمل میآید و تکثیر آن معمولاً در اوایل بهار صورت میگیرد.
فواید:
عدس منبع غنی پروتئین و ویتامینهای گروه B میباشد.
نحوه مصرف:
عدس را ۲۰ تا ۱۵ دقیقه در آب بجوشانید. همچنین به هنگام پختن عدس، به آن نمک نیفزایید چرا که امکان دارد سفت شود.
مضرات:
عدس با تمام مزایایی که دارد نباید زیاد مصرف شود و در خوردن آن اسراف گردد زیرا اولا دیر هضم است و تولید نفخ میکند ثانیا قابض است و جریان خون را در رگها آهسته میکند. البته میتوان برای جلوگیری از این عوارض عدس را با روغن کنجد، روغن بادام و یا سرکه خورد. ضمنا عدس به علت داشتن میکروپروتئین برای افرادی که ناراحتی کلیه دارند، زیانبخش است.
نحوه نگهداری:
عدس را در مکان خشک و خنک نگه دارید. در نگهداری طولانی مدت ممکن است رنگ عدس تغییر کند اما مزه اش همچنان باقی می ماند.