پیچ ها از لحاظ ظاهری به دو دسته خودکار و غیرخودکار تقسیم می شوند.
۱-پیچ های خودکار:
نوعی از پیچ هستند که برای ثایت شدن در قطعه مورد اتصال نیازی به مهره ندارد و درون کار فرو می رود و نوک آن معمولا مانند میخ تیز می باشد , در مواردی می تواند قطعه را سوراخ کند. مانند پیچ سر مته ای و پیچ چوب.
۲-پیچ های غیر خودکار:
پیچ های غیر خودکار برای ثابت شدن نیاز به مهره دارند یا قطعه ای که مانند مهره باشد و بتواند کار مهره را انجام دهد , معروفترین آن را می توان پیچ شش گوش را ذکر کرد همچنین پیچ اتاقی , پیچ جوشی , پیچ استوانه , پیچ آلن واستاد بولت و …
پیچ های مخروطی معمولاً دارای دندانههای درشت هستند و برای اتصال قطعات نرم مانند چوب و پلاستیک به کار میروند.
پیچ و مهرههای غیر خودکار معمولاً برای اتصالاتی به کار میروند که نیاز به باز و بسته شدن داشته باشند و یا دارای لرزه هایی هستند که باید بعد از زمانی دوباره تنظیم یا محکم شوند برخلاف چسب یا جوش که یک اتصال دائمی هستند و به سختی از هم جدا میشوند.
انواع سر پیچ ها:
یکی از انواع اتصالات را پیچ ها تشکیل میدهند، دامنه کاربرد پیچ ها در صنایع مختلف بسیار وسیع بوده و بیشترین اتصالات بوسیله آنها صورت میگیرند.
پیچ ها از نظر مقاومت، محل کاربرد، شکل ظاهری و آچارخورشان به انواع مختلف تقسیم میشوند که عبارتند از:
پیچ های شش گوش
پیچ های چهارگوش
پیچ های غیر خودکار و خود کار گرد (سرساچمه ای)
پیچ های سرتخت
پیچ های آلن
پیچ های دوسر
پیچ های چوب
پیچ های متفرقه
جنس پیچ های غیرخودکار میتواند از فلز، چوب، پلاستیک باشد. پر مصرف ترین مواد در تولید این نوع اتصالات فولاد میباشد و انواع آن فولادهای کم کربن و کربن متوسط میباشد. ولی استفاده کردن از فولادهای با کربن بالا، فولاد غیرقابل زنگ استنلس استیل برای صنایع دریایی -صنایع غذایی -مکانهای مرطوب، آلومینیوم مثل ظروف تفلون، مس، برنج نیز معمول میباشد.