اصطلاح بیواتانول (یا به فارسی، اتانول زیستی) حتی در متون تخصصی هم با تعبیر ها و مصداق ها ی متفاوتی به کار می رود. پس شاید بهتر باشد بر سر تعریف مشخص و واحدی برای این اصطلاح به توافق برسیم.
اتانول یا الکل اتیلیک یا فرمول شیمیایی CO۲H۵OH رامی توان هم به روش پتروشیمیایی (هیدراسیون یا به عبارتی احیای غیرمستقیم و یا احیای مستقیم گاز اتیلن) و هم به روش بیوتکنولوژی (زیست فناوری) از مواد اولیه گوناگون با منشاء طبیعی (زیستی) تولید کرد. به اتانولی که به روش دوم (زیستی) و با بهره گیری از مواد اولیه با منشاء طبیعی، و نه از نفت و گاز (سوخت های فسیلی)، تولید شود «بیواتانول» می گویند.
وجه تمایز اصلی اتانول تولیدی به روش پترو شیمیایی (یا به اصطلاح ، اتانول سنتیتک) با بیواتانول این است که اولی سوختی است تجدید ناپذیر با منشاء فسیلی، اما دومی سوختی است تجدید پذیر با منشاء غیر فسیلی. این دو محصول به عنوان یک سوخت از نظر خواص فیزیکی و شیمیایی و کاربردی تفاوتی با هم ندارند، اما کاربردهای دارویی، بهداشتی، آرایشی، خوراکی و صنعتیشان با هم متفاوت است.
امروزه نود و چند درصد اتانول تولیدی در جهان بیواتانول است و اتانول سنتیتک نه از نظر اقتصادی و نه از نظر زیست محیطی چندان مورد توجه نمی باشد.
و اما کاربردهای دیگر اصطلاح «بیواتانول» در متون و مراجع و اخبار مختلف که البته کاربردهای دقیقی به حساب نمی آید، یکی به جای بیواتانول سوختی است (یعنی بیواتانولی که یا با درجه خلوص ۹۶ درصد به عنوان جایگزین بنزین معمولا به صورت E۸۵ یعنی ۸۵ درصد اتانول و ۱۵ درصد بنزین و یا با درجه خلوص بیش از ۲/۹۹ درصد به عنوان افزودنی بنزین معمولا به صورت E۱۰, E۵ یعنی ۵ یا ۱۰ درصد اتانول در بنزین به کار می رود) و دیگری به جای بیواتانول نسل دوم (یعنی بیواتانولی که نه با بهری گیری از مواد اولیه سنتی و مرسوم، شامل گیاهان و محصولات جانبی گیاهان قندی ونشاسته ای، بلکه با بهره گیری از گیاهان ویژه تولید انرژی مثل سویچ گرس و یا از سایر منابع زیست توده مثل منابع لیگنو سلولزی طبیعی و یا پسماندها تولید گردد). در صورتیکه همانطور که در بالا توضیح داده شد، بیواتانول دارای معنی و کاربرد عام تری است.
این درست است که بیش از ۸۰ درصد بیواتانول تولیدی در جهان به مصرف جایگزینی بنزین و MTBE (مهمترین افزودنی بنزین بدون سرب) می رسد. اما این آمار به مفهوم کم اهمیت بودن سایر مصارف بیواتانول نیست. مصارف غیر سوختی بیواتانول در جهان کاهش نیافته، بلکه با روندی معقول و سالم در حال افزایش تدریجی بوده و هست. این مصارف سوختی بیواتانول است که رشدی تصاعدی و شگفت انگیز داشته و منجر به افزایش سال به سال سهم اتانول سوختی از کل اتانول تولیدی در جهان شده است.
سعی خواهیم کرد در این وب سایت به تدریج به معرفی کاربردهای مهم دیگر بیواتانول نیز بپردازیم. اما این بار، کاربرد بیواتانول به عنوان مهمترین ضدعفونی کننده طبیعی (غیر شیمیایی) شناخته شده و مورد مصرف در جهان. بیواتانول (یا به عبارت دیگر الکل اتیلیک و یا به عبارت مصطلح تر الکل طبی) و ضدعفونی کننده هایی که بر پایه بیواتانول فرموله و تولید می شوند به چندین دلیل، که دو دلیل آنها از همه مهم تر است، اهمیت زیادی در چرخه بهداشت و درمان دارند:
۱- بیواتانول ضدعفونی کننده ای است طبیعی( از مواد اولیه با منشا گیاهی و نه منشا پتروشیمیایی) ، صد در صد تجزیه پذیر در محیط زیست، بدون عوارض جلدی و داخلی برای مصرف کننده و با طیف عمل نسبتا وسیع.
۲- بیواتانول به عنوان بهترین، کاراترین و کم ضرر ترین ضدعفونی کننده دست هیچ رقیبی بین ضدعفونی کننده های رنگارنگ و متعدد شیمیایی موجود در بازار ندارد. استفاده از بیواتانول برای ضدعفونی کردن دست ها، چه در محیط های بیمارستانی و چه در شرایط زندگی روزمره، بهترین روش شناخته شد و تایید شده برای مقابله با عفونت های بیمارستانی، بیماری های واگیرداری مثل هپاتیت، ایدز، سارس، آنفولانزا( شامل انواع جدید آن مثل آنفولانزای نوع A ) و . . . می باشد.