ماهی اسکار با نام علمی Astronotus ocellatus، از شناخته شده ترین ماهیهای زینتی گوشتخوار و از خانوادهٔ Chichlidae است. در آبهای شیرین زندگی میکند و بومی رودخانههای آمازون، پاراگوئه و شرق ونزوئلا است. معروفترین گونههای آن اسکار ببری و اسکار سلطنتی هستند. طول ماهی معمولاً به ۳۵-۲۵ سانتیمتر میرسد و نیز در زیستگاه طبیعی خودشان، نزدیک به ۱۵ سال عمر میکنند. مقاومت خوبی نسبت به بیماریها دارند.
شرایط نگهداری در آکواریوم:
دمای مطلوب برای نگهداری اسکار، ۲۲ تا ۲۶ درجهٔ سانتیگراد است. دمای بیش از ۲۸ درجه مانع از تخمریزی ماهی میشود. برای نگهداری اسکارها مقداری لبشور بودن آب لازم است و باعث بالا رفتن سرعت هچ شدن تخمهایشان میشود. سختی آب مورد نیاز اسکار ۱۵-۱۰ درجه dH و pH مطلوب آن، ۷/۵-۶/۵ است.
اسکارها نسبتاً مهاجم هستند و بهتر است برای اجتناب از ناسازگاری با سایر ساکنان آکواریوم، آنها را از بچگی با گروه مقیم آکواریوم بزرگ کرد. ماهیان گوشتخوار همسایز اسکار برای همسایگی با او مناسبند. اگر قصد دارید اسکار جوان به آکواریومی وارد کنید، بهتر است ابتدا همسایگان دیگر را در آن سکونت دهید و سپس اسکار خود را وارد کنید یا نهایتاً همزمان این کار را بکنید؛ چراکه اسکارها، غریبهها را در قلمرو بومی خود به سادگی نمیپذیرند.
تغذیه:
اشتهای ماهی اسکار زیاد است و با دهان بزرگش قادر است ماهیهای بزرگتر از دهانش را بگیرد و از سر طعمه به طرف دم، به مرور ببلعد. اسکارها انواع خوراک زنده (مانند ماهی خوراک و کرمهای خاکی و قرمز یا اصطلاحاً کرم خونی) و فرآوری شده (مانند غذاهای پولکی، پلت شده و حتی سبزیجات) را میخورند و کسی که به آنها غذا میدهد را به خاطر میسپارند. بهتر است اسکارها را در آکواریومی با حجم بالاتر از ۱۰۰ لیتر نگهداری کنیم و روزی یک نوبت آنها را سیر کنیم.