آهنگری فرآیند تولیدی است که در آن فلز تحت فشار زیاد فشرده، کوبیده یا فشرده می شود و به قطعات با استحکام بالا معروف به آهنگری می رسد. این فرآیند به طور معمول (اما نه همیشه) به صورت گرم انجام می شود و قبل از کار، فلز را تا دمای دلخواه از قبل گرم می کنیم. توجه به این نکته مهم است که فرآیند آهنگری کاملاً با فرآیند ریختهگری (یا ریختهگری) متفاوت است، زیرا فلز مورد استفاده برای ساخت قطعات آهنگری هرگز ذوب و ریخته نمیشود (مانند فرآیند ریختهگری).
چرا از آهنگری استفاده می شود و کجا استفاده می شود؟
فرآیند آهنگری می تواند قطعاتی را ایجاد کند که قوی تر از آنهایی هستند که توسط هر فرآیند فلزکاری دیگری تولید می شوند. به همین دلیل است که آهنگری تقریباً همیشه در مواردی که قابلیت اطمینان و ایمنی انسان حیاتی است استفاده می شود. اما به ندرت آهنگری را خواهید دید، زیرا معمولاً قطعاتی هستند که در داخل اقلام مونتاژ شده مانند هواپیما، اتومبیل، تراکتور، کشتی، تجهیزات حفاری نفت، موتورها، موشکها و انواع تجهیزات سرمایهای قرار دارند.
چه فلزاتی جعل می شوند؟
تقریباً هر فلزی را می توان جعل کرد. با این حال، برخی از رایج ترین فلزات عبارتند از: کربن، آلیاژ و فولادهای ضد زنگ. فولادهای ابزار بسیار سخت؛ آلومینیوم؛ تیتانیوم؛ برنج و مس؛ و آلیاژهای با دمای بالا که حاوی کبالت، نیکل یا مولیبدن هستند. هر فلز دارای ویژگی های مقاومت یا وزن متمایز است که به بهترین وجه برای قطعات خاصی که توسط مشتری تعیین می شود اعمال می شود.
برای ساخت آهنگری از چه تجهیزاتی استفاده می شود؟
اگرچه سبکها و سیستمهای درایو بسیار متفاوت است، میتوان فورج را روی هر یک از تجهیزات زیر تولید کرد.
چکش هایی با نیروی محرکه تا ۵۰۰۰۰ پوند، فلز را با ضربات ضربه ای کنترل شده با فشار بالا به شکلی می کوبند.
پرس هایی با نیروی محرکه تا ۵۰۰۰۰ تن، فلز را به صورت عمودی با فشار بالا کنترل شده فشرده می کنند.
Upsetters اساساً پرس های آهنگری هستند که به صورت افقی برای فرآیند آهنگری معروف به "Usetting" استفاده می شوند.
غلتک های حلقه ای یک قطعه فلزی توخالی را تحت فشار شدید در برابر یک رول چرخان می چرخانند و در نتیجه یک حلقه یک تکه را فشرده می کنند (بدون نیاز به جوشکاری).
آهنگری قطعات یدکی خودرو