ترکیب بندی:
ماده فعال: تایلوزین تارتارات معادل تایلوسین، ۲۰۰ میلی گرم در میلی لیتر، وزنی در برابر.
مواد کمکی: پروپیلن گلیکول، آب برای تزریق.
شرح:
محلول برای تزریق.
محلولی به رنگ زرد کم رنگ تا کهربایی.
اقدامات فارماکولوژیک:
تایلوسین یک ماکرولید ۱۶ عضوی است که برای درمان انواع عفونت ها در گاو، گوساله، گوسفند، بز، سگ و گربه تایید شده است. مانند سایر آنتی بیوتیک های ماکرولید، تایلوزین با اتصال به ریبوزوم ۵۰S و مهار سنتز پروتئین، باکتری ها را مهار می کند. طیف فعالیت عمدتاً به باکتری های هوازی گرم مثبت محدود می شود. کلستریدیوم و کمپیلوباکتر معمولا حساس هستند. این طیف همچنین شامل باکتری هایی است که باعث ایجاد BRD می شوند. اشریشیا کلی و سالمونلا مقاوم هستند.
گونه های هدف:
گاو، گوساله، گوسفند، بز، سگ و گربه.
نشانه ها:
تزریق تایلوسین با موفقیت در عفونت‌های دستگاه تنفسی و تناسلی-ادراری، اوتیت، سلولیت و شرایط باکتریایی ثانویه مرتبط با بیماری‌های ویروسی یا عفونت‌های پس از عمل استفاده شده است. بیماری‌های خاصی که با تزریق تایلوسین به طور موفقیت‌آمیزی درمان می‌شوند عبارتند از ناپاک در پا، ورم پستان و پنومونی گوساله در گاو، گوساله، گوسفند و بز. در حیوانات کوچک برای عفونت های گرم مثبت بافت نرم و پوست استفاده می شود. رایج ترین استفاده در سگ ها برای درمان اسهال است که به آن اسهال پاسخگو به آنتی بیوتیک گفته می شود که به درمان های دیگر پاسخ نداده است.
نحوه مصرف و مقدار مصرف:
برای تجویز عضلانی و دوز توصیه شده در زیر نشان داده شده است:
گاو و گوساله: روزانه ۴ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن (معادل ۵-۲ میلی لیتر به ازای هر ۱۰۰ کیلوگرم وزن بدن).
گوسفند و بز: ۶ تا ۸ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در روز (معادل ۰.۳-۰.۴ میلی لیتر به ازای هر ۱۰ کیلوگرم وزن بدن).
سگ و گربه: ۸ تا ۱۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن هر ۱۲ ساعت (برابر ۰.۴-۰.۵ میلی لیتر به ازای هر ۱۰ کیلوگرم وزن بدن).
اگر طی ۳ روز به درمان پاسخ نداد، تشخیص و درمان باید دوباره ارزیابی شود.
حداکثر حجم تزریق برای گاو به ۱۵ میلی لیتر در هر محل تزریق محدود می شود.
برای اطمینان از دوز صحیح، وزن بدن باید تا حد امکان دقیق تعیین شود.
موارد منع مصرف:
به اسب ها یا اسب های دیگر که در آنها تزریق تایلوزین ممکن است کشنده باشد، مصرف نکنید.
موارد احتیاط:
اقدامات احتیاطی ویژه برای استفاده در حیوانات
استفاده از محصول باید بر اساس آزمایش حساسیت باکتری های جدا شده از حیوان باشد. اگر این امکان پذیر نیست، درمان باید بر اساس اطلاعات اپیدمیولوژیک موضعی باشد.
فقط برای تجویز از راه عضلانی.
برای تکرار تزریق از محل های مختلف تزریق استفاده کنید.
اقدامات احتیاطی ویژه ای که باید توسط فردی که دارو را به حیوانات تجویز می کند انجام شود
تایلوسین ممکن است باعث تحریک شود. ماکرولیدها، مانند تایلوزین، ممکن است پس از تزریق، استنشاق، بلع یا تماس با پوست یا چشم باعث ایجاد حساسیت (آلرژی) مفرط شوند. حساسیت به تایلوزین ممکن است منجر به واکنش متقابل به سایر ماکرولیدها شود و بالعکس. واکنش های آلرژیک به این مواد ممکن است گاهی جدی باشد و بنابراین باید از تماس مستقیم خودداری شود.
اگر به مواد موجود در محصول حساسیت دارید، از دست زدن به محصول خودداری کنید.
اگر علائمی مانند بثورات پوستی بعد از قرار گرفتن در معرض آن بروز کرد، باید به دنبال مشاوره پزشکی باشید و این هشدار را به پزشک نشان دهید. تورم صورت، لب ها و چشم ها یا مشکل در تنفس علائم جدی تری هستند و نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند.