یک اسید با چهار اتم اکسیژن، یک اتم فسفر و سه اتم هیدروژن حاوی اسید است. اسید بوریک به اسید بوریکوم، بورات هیدروژن، اسید بوراسیک و اسید ارتوبوریک نیز معروف است. این یک اسید ضعیف است و دارای خواص ضد ویروسی، ضد قارچی و ضد عفونی کننده است.
اسید بوریک در آب محلول است و بوی مشخصی ندارد. در شرایط استاندارد، این ترکیب یا به صورت یک کریستال بی رنگ یا به صورت پودر سفید وجود دارد. اسید بوریک را می توان با واکنش بوراکس با اسید کلریدریک تهیه کرد. می توان گفت که ویلهلم هومبرگ اولین کسی بود که اسید بوریک را از بوراکس تهیه کرد.

یکی از ساده ترین روش های تهیه اسید بوریک، واکنش بوراکس با هر اسید معدنی (به عنوان مثال اسید کلریدریک) است. معادله شیمیایی این واکنش را می توان به صورت زیر نوشت:

Na۲B۴O۷.۱۰H۲O + ۲HCl → ۴H۳BO۳ + ۵H۲O + ۲NaCl

اسید بوریک همچنین می تواند از هیدرولیز دی بوران و تری هالیدهای بور (مانند تری کلرید بور یا تری فلوئورید بور) تهیه شود.

در شرایط استاندارد دما و فشار (STP)، اسید بوریک به عنوان یک جامد سفید و بلوری وجود دارد که نسبتاً محلول در آب است. حلالیت H۳BO۳ در آب به دما وابسته است. در دمای ۲۵ درجه سانتیگراد، حلالیت اسید بوریک در آب ۵۷ گرم در لیتر است. اما وقتی آب به ۱۰۰ درجه سانتیگراد گرم می شود، میزان حلالیت این ترکیب تقریباً به ۲۷۵ گرم در لیتر افزایش می یابد. همچنین می توان خاطرنشان کرد که اسید بوریک به میزان کمی در پیریدین حل می شود و در استون نیز کمی محلول است. پایه مزدوج اسید بوریک آنیون بورات است.

از اسید بوریک به عنوان ضد عفونی کننده برای درمان بریدگی و سوختگی جزئی استفاده زیادی می شود. علاوه بر این، این ترکیب در پانسمان های پزشکی و نمک ها نیز استفاده می شود. از محلولهای بسیار رقیق اسید بوریک می توان به عنوان شستشوی چشم استفاده کرد. به دلیل خواص ضد باکتریایی، اسید بوریک همچنین می تواند برای درمان آکنه در انسان استفاده شود.

اسید بوریک و نمک های بورات سدیم آن آفت کش هایی هستند که می توانیم در طبیعت و بسیاری از محصولات آنها را پیدا کنیم. بوراکس یکی از رایج ترین محصولات است. اسید بوریک و نمک های سدیم آن هریک به نحو متفاوتی بور را با عناصر دیگر ترکیب می کنند. به طور کلی، سمیت آنها بستگی به مقدار بور موجود در آنها دارد.

اسید بوریک و نمک های سدیم آن می تواند برای کنترل طیف گسترده ای از آفات استفاده شود. اینها شامل حشرات، عنکبوت ها، کنه ها، جلبک ها، کپک ها، قارچ ها و علف های هرز هستند. محصولات حاوی اسید بوریک برای استفاده در ایالات متحده از سال ۱۹۴۸ ثبت شده است.

اسید بوریک در صورت خورده شدن توسط حشرات می تواند آنها را از بین ببرد. معده آنها را مختل می کند و می تواند بر سیستم عصبی آنها تأثیر بگذارد. همچنین می تواند قسمت بیرونی حشرات را خراشیده و آسیب برساند. اسید بوریک و بوراکس، نمک بورات سدیم، می تواند باعث خشک شدن گیاهان شود. اسید بوریک همچنین می تواند رشد قارچ ها مانند کپک را متوقف کند. مانع از تولید مثل آنها می شود.

اثرات اسید بوریک در بدن در صورت تماس:
اسید بوریک در صورت خوردن یا تماس با پوست سمیت کمی دارد. با این حال، به شکل بوراکس، می تواند برای چشم خورنده باشد. بوراکس همچنین می تواند باعث تحریک پوست شود. افرادی که اسید بوریک مصرف کرده اند، حالت تهوع، استفراغ، معده درد و اسهال داشته اند. اسهال و استفراغ ممکن است رنگ سبز-آبی داشته باشند. خوردن مقدار زیاد منجر به قرمز شدن مانند خارش پوستی و به دنبال آن از دست دادن پوست می شود. افرادی که بوراکس تنفس کردند دهان، بینی و گلو آن ها خشک شده بود. سرفه، گلودرد، تنگی نفس و خونریزی بینی نیز گزارش شده است. نوزادان نسبت به قرار گرفتن در معرض آفت کش ها حساس تر هستند. برخی از نوزادانی که مقادیر زیادی اسید بوریک مصرف می کردند نیز دارای اثرات عصبی بودند. این موارد شامل حالت های غیر طبیعی ، تشنج ، گیجی و کما است.