همانطور که از نامشان پیداست استفاده آنها در خارج از جاده های هموار و آسفالته بوده با اهداف گوناگون طراحی و ساخته می گردند اما استفاده اصلی آنها در مکان های برون شهری یعنی جاده های کویری ، بیابان ها و مسیرهای پوشیده از درخت که مشخصه اصلی این مسیرها پستی و بلندی، ناهمواری، باتلاق و لجنزار، صخره و تپه های فراوان است می باشد.

که البته این گروه، خود نیز به چهار زیر گروه تقسیم می شوند:

۱- موتور کراس: Motocross

۲- موتور سیکلت های دو منظوره: Dual Purpose or Endura

۳- موتور سیکلت های رالی: Rally Bikes

۴- موتور سیکلت های تریال: Trail Bikes

در ادامه به توضیح مختصر در خصوص هر کدام می پردازیم

موتور کراس:

در زمان هایی که نیاز به انجام پرشهای بلند از تپه ها و انجام حرکات نمایشی باشد از این موتورسیکلت ها استفاده می گردد این موتورسیکلت ها مخصوص بیابان ها و تپه ها بوده و صرفا جهت این نوع کاربری طراحی شده اند به همین جهت تجهیزات مورد نیاز جهت تردد در سطح شهر را نداشته و حتی در بعضی از این مدل ها سیستم روشنایی نیز وجود ندارد. در این نوع موتورسیکلت ها ارتفاع زین نسبت به انواع درون شهری بیشتر بوده و در بعضی از مدلها به ۹۵ سانتیمتر نیز می رسد این ارتفاع مناسب باعث می شود راکب موتور به وضعیت اطراف خود مسلط بوده و دید بهتری داشته باشد.

سایر مشخصات و خصوصیات این مدلها عبارتند از:
سیستم تعلیق و فنر بندی پیشرفته و گران قیمت. کوچک بودن مخزن سوخت. عدم وجود تجهیزاتی مانند کیلومترشمار، بوق، راهنما و… معمولا از موتورهای دو یا چهار زمانه با حجم ۱۲۵ تا ۵۰۰ سی سی در آنها استفاده می شود. برای حمل نقل آنها در درون شهر حتما می بایست از وسایل نقلیه استفاده نمود.

موتور سیکلت های دو منظوره: Dual Purpose

در این مدل موتورسیکلت ها از لاستیک های مناسب برای تردد در جاده های آسفالته و یا سنگ فرش و همچنین راه های ناهموار استفاده شده و بر خلاف موتوکراس ها دارای سیستم روشن ائی ( چراغ عقب و جلو و راهنما ) و حجم بیشتر مخزن سوخت و انجین های چهار زمانه و سایر تجهیزاتی که برای تردد در سطح شهر نیاز است می باشند لذا از آنها می توان هم در شهر و هم برای طی مسافت های طولانی در بیابانها و جنگل ها استفاده نمود.

موتور سیکلت های رالی: RallyBikes

برای طی مسافت های خیلی طولانی ( مسابقات رالی ) بر روی جاده های هموار و یا بیابان های ناهموار استفاده می گردند . ظرفیت مخزن سوخت آنها بسیار زیاد بوده و دارای کلیه تجهیزات لازم جانبی مانند سیستم روشنایی، کیلومترشمار، بوق و در مواردی قطب نما ن یز هستند . از موتورهای پرقدرت دو یا چهار زمانه با حجم از ۴۵۰ تا ۶۰۰ سی سی در آنها استفاده می گردد.

موتور سیکلت های ترایل: Trail Bikes

این کلاس از موتورسیکلت را باید وسیله ای برای رقابت بین موتورسوار و موتورسیکلت بر سر حفظ تعادل در عین سرعت نامید. تریال، تست مهارت و دقت در سرعت است. اولویت در ویژگی این کلاس را می توان وزن بسیار پایین موتورسیکلت و قدرت قابل دسترس درلحظه ی نیاز و پاسخ سریع دریچه ی گاز به فرمان موتورسوار دانست.

دیگر این که موتورسوار برای حفظ و تعادل بهتر و بالاتر به صورت ایستاده آن را هدایت می کند. مخزن سوخت دراین کلاس بسیار کوچک و محدود طراحی شده است.

از این نوع موتورسیکلت ها فقط برای انجام حرکات نمایشی که نیاز به مهارت در حفظ تعادل و عبور از موانع بلند دارند استفاده شده لیکن نیازی به دستیابی به سرعت های بالا و طی مسافت های زیاد در آنها نیست و همچنین تردد آنها در جاهایی غیر از پیست مسابقات ممنوع است. همانند موتورکراس ها نیز فاقد تجهیزاتی مانند کیلومترشمار، بوق، راهنما و … بوده و ارتفاع دیواره لاستیک عقب آنها نیز بیشتر ا ز جلو است. از آنجا که وزن کم با قدرت بالا پارامتری مهم در این موتورسیکلت می باشد معمولا از انجین های دوزمانه با حجم ۱۲۵ تا ۳۰۰ سی سی در آنها استفاده می شود.

به دلیل آنکه راکب همیشه برای انجام حرکتهای نمایشی و گذر از موانع مرتفع نیاز به تغییر دادن موقیت خود دارد. لذا این موتورسیکلت ها فاقد زین بوده و راکب آن همیشه به طور ایستاده می باشد و حتی در برخی از مواقع مجبور است در زمانی که موتورسیکلت ساکن است به مدت چند دقیقه بدون آنکه پای خود را بر زمین بگذارد تعادل موتورسیکلت را حفظ کرده و مسیر حرکت خود را بررسی کند. از آنجا که مسیر طی شده با این موتورسیکلت ها تنها محدود به چند صد متر طول پیست مسابقه است برای سبک شدن هرچه بیشتر و همچنین جلوگیری از وقوع حوادث حجم مخزن سوخت آنها را بسیار کم در نظر می گیرند. از کشورهایی که در استفاده از این نوع موتورسیکلت ها پیشرو بوده و در سطح قهرمانی جهان هستند می توان به اسپانیا، فرانسه و ایتالیا اشاره نمود.

موتور سیکلت های ترایل: Trail Bikes

این کلاس از موتورسیکلت را باید وسیله ای برای رقابت بین موتورسوار و موتورسیکلت بر سر حفظ تعادل در عین سرعت نامید . تریال ، تست مهارت و دقت در سرعت است. اولویت در ویژگی این کلاس را می توان وزن بسیار پایین موتورسیکلت و قدرت قابل دسترس درلحظه ی نیاز و پاسخ سریع دریچه ی گاز به فرمان موتورسوار دانست.

دیگر این که موتورسوار برای حفظ و تعادل بهتر و بالاتر به صورت ایستاده آن را هدایت می کند. مخزن سوخت دراین کلاس بسیار کوچک و محدود طراحی شده است.

از این نوع موتورسیکلت ها فقط برای انجام حرکات نمایشی که نیاز به مهارت در حفظ تعادل و عبور از موانع بلند دارند استفاده شده لیکن نیازی به دستیابی به سرعت های بالا و طی مسافت های زیاد در آنها نیست و همچنین تردد آنها در جاهایی غیر از پیست مسابقات ممنوع است. همانند موتورکراس ها نیز فاقد تجهیزاتی مانند کیلومترشمار، بوق، راهنما و … بوده و ارتفاع دیواره لاستیک عقب آنها نیز بیشتر از جلو است. از آنجا که وزن کم با قدرت بالا پارامتری مهم در این موتورسیکلت میباشد معمولا از انجین های دوزمانه با حجم ۱۲۵ تا ۳۰۰ سی سی در آنها استفاده می شود.

به دلیل آنکه راکب همیشه برای انجام حرکتهای نمایشی و گذر از موانع مرتفع نیاز به تغییر دادن موقیت خود دارد. لذا این موتورسیکلت ها فاقد زین بوده و راکب آن همیشه به طور ایستاده می باشد و حتی در برخی از مواقع مجبور است در زمانی که موتورسیکلت ساکن است به مدت چند دقیقه بدون آنکه پای خود را بر زمین بگذارد تعادل موتورسیکلت را حفظ کرده و مسیر حرکت خود را بررسی کند. از آنجا که مسیر طی شده با این موتورسیکلت ها تنها محدود به چند صد متر طول پیست مسابقه است برای سبک شدن هرچه بیشتر و همچنین جلوگیری از وقوع حوادث حجم مخزن سوخت آنها را بسیار کم در نظر می گیرند. از کشورهایی که در استفاده از این نوع موتورسیکلت ها پیشرو بوده و در سطح قهرمانی جهان هستند می توان به اسپانیا، فرانسه و ایتالیا اشاره نمود.