وجود آب در نفت خام باعث به وجود آمدن مشکلاتی از قبیل افزایش گرانروی، خوردگی خطوط لوله، افزایش پسماندهای غیر قابل استفاده و همچنین مشکلات ذخیرهسازی و انبار میگردد. با استفاده از دمولسیفایرها میتوان امولسیون نفت – آب را تخریب و یا ناپایدار ساخت و به این ترتیب دو فاز غیر قابل امتزاج و مجزا از هم تولید کرد. در این صورت جداسازی آب از نفت بسیار آسانتر میگردد. به طور کلی سه نوع امولسیون برای نفت خام – آب میتوان در نظر گرفت:
امولسیون نفت در آب
امولسیون آب در نفت
امولسیونهای چند گانه
مکانیزم عملکرد دمولسیفایرها، جایگزین بخشی از مواد فعال سطحی و کاهش قدرت کشش سطحی مرز مشترک آب – نفت میگردد. از جمله دمولسیفایرهایی که برای استفاده پیشنهاد میگردد شامل سولفاناتها، پلی گلایکول اتر، اکسیلاتت فنولها و مشتقات ناتیل فنول اتکسیلات است. از جمله عوامل مؤثر در کارایی یک دمولسیفایر عبارتد از:
گرانروی نفت خام اولیه
نوع دمولسفایر مورد استفاده
میزان پایداری امولسیون نفت – آب
غلظت امولسیون
مقدار دمولسیفایر مورد استفاده
مقدار نمک موجود در آب
دما
میزان Freshwater تزریقی به نفت