زایلیتول به عنوان یک الکل قند طبقه بندی شده است. از لحاظ شیمیایی، الکل های قندی ترکیبی از ویژگی های مولکول های شکر و مولکول های الکل می باشند. این ماده به میزان کمی در بسیاری از میوه ها و سبزیجات یافت می شود و بنابراین طبیعی است. انسانها از طریق متابولیسم طبیعی مقدار کمی از آن تولید می کنند.
زایلیتول به شکل پودر کریستالی سفید موجود هست. از آنجا که زایلیتول یک شیرین کننده تصفیه شده است، حاوی هیچ ویتامین، مواد معدنی یا پروتئین نیست. به این معنا، تنها کالری را فراهم می کند. زایلیتول را می توان از درختان مانند توس و یا از یک فیبر گیاهی به نام زایلین به دست آورد. اگر چه الکلهای قندی از لحاظ فنی کربوهیدرات هستند، اکثر آنها سطح قند خون را افزایش نمی دهند و به این ترتیب به عنوان کربوهیدراتهای خالص محسوب نمی شوند و این باعث می شود که شیرین کننده های معروف (مالتیتول، اریتریتول، مانیتول، ایزومالت، سوربیتول) در محصولات کم کالری باشند.
زایلیتول حاوی فروکتوز صفر است و اثرات ناچیزی بر قند خون و انسولین دارد، بنابراین هیچ یک از اثرات مضر شکر برای زایلیتول اعمال نمی شود.
تولید کنندگان از زایلیتول به عنوان یک جایگزین شکر استفاده می کنند، زیرا شیرینی آن با قند جدول قابل مقایسه است اما کالری کمتری دارد.
آدامس دیابت زایلیتول پودری