تولید در منطقه ما اولین بار در سال ۱۸۱۳ ذکر شد ، هنگامی که خانم پنیرهای دست ساز را به بازار در آورد و در آنجا فروخت. اما با مرگ او ، بازار دوباره به خواب رفت ، تا اینکه "گاو قدیمی" ، که گروس گراور بود ، دوباره پنیر دست ساز خود را دوباره در بازار فرانکفورت عرضه کرد. پنیر دستی از محبوبیت زیادی برخوردار شد و به زودی پیدا شد بسیاری از مراجع تقلید تا سال ۱۸۵۰ ، تولید در حال حاضر با تولید داخلی به سطح قابل توجهی رسیده بود. تقاضا به طور پیوسته افزایش یافت و با افزایش بیشتر بازارهای فروش ، تعداد شرکت های تولیدی افزایش یافت. فردی به نام هاینریش سائوروالد ، که در دستگاه های ذغال سنگ تراشی آنجا کار می کرد ، از اسکولبروکن به دورنبرگ آمد و با کره ، تخم مرغ و تجارت مشغول بود. او و همسرش پنیر دستی ، گهگاه مرغ و سبزیجات تهیه می کردند و آن را در بازار به ماینتس می آوردند. اوضاع در دورنبرگ خیلی زود تنگ شد و بنابراین او یک قطعه زمین در خریداری کرد که بعداً به تبدیل شد. کاروانسرای راد ”در خیابان به وجود آمده است. در اینجا سائروالد اولین لبنیات پنیر در مقیاس بزرگ را ساخت. این اولین کارخانه پنیر واقعی در شهر بود. با این حال ، در سال ۱۸۷۰/۷۱ همه امیدها و برنامه های او پاره شد و مجبور شد تجارت خود را متوقف کند ، او دیگر قادر به مقابله با خواسته های توسعه سریع نبود. ۱۸۶۲ مایکل هوس کارخانه تولید پنیر را در ۲۴ امروزی تأسیس کرد که توسط دامادش هرمان هورست ادامه یافت. امروزه ، ۵ نسل بعد ، لبنیات پنیر هورست هنوز متعلق به خانواده است.احتمالاً قدیمی ترین لبنیات تولید کننده پنیر شیر ترش در جمهوری فدرال آلمان خواهد بود. گسترش مناطق فروش و بازارها به تولید مکانیکی پنیر از سال ۱۸۷۰ نیاز داشت. در سال ۱۸۸۰ یک دستگاه ورز دادن برای پردازش توده پنیر نصب شد ، در ۱۸۹۳ ، مسافرخانه و مخترع پیتر تریزر دوم موفق به تولید دستگاه قالب گیری پنیر شد که ۴۹۰۰ تکه پنیر را تحویل می داد. این دستگاه که در ابتدا با میل لنگ کار می کرد و بعداً با قدرت موتور هدایت می شد. او طی سالها این دستگاه را بیشتر توسعه داد. خروجی ساعتی ۱۰۰۰۰ پنیر خوش فرم تولید می کرد.تا جنگ جهانی اول ۲۶ کارخانه تولید پنیر در گروگراو وجود داشت. ماینتس مرکز اصلی تولید پنیر دستی بود. از اینجا پنیر دستی به شهرهای اطراف ، از راین تا آلزاس ، متز ، راینلند و خارج از کشور ، بیشتر به امریکا ، انگلستان و روسیه رفت. پنیر دستی نقش عمده ای در تأمین غذای ارتش داشت. به دلیل جنگ جهانی اول ، اشغال فرانسه توسط ماینتس و بحران اقتصادی متعاقب آن ، تعداد شرکت ها پس از جنگ جهانی دوم به ۱۰-۱۲ نفر کاهش یافت. تنها ۵ مشاغل باقی مانده بود. در حالی که در قرن ۱۹ مشاغل محلی مجبور بودند کوارک شیر ترش (حبوبات پنیر) خود را از مجاورت خانه های مزرعه و در سالهای دورتر با گاری اسب سواری تهیه کنند. ، امروزه ما فقط مقدار کمی از مواد اولیه خود را تا حدی از هسن دریافت می کنیم ، در غیر این صورت از نیدرزاکسن و شلزویگ-هولشتاین تولید هنوز هم تا حدی بر اساس دستور العمل های سنتی است ، اما با دستگاه های مدرن: مخلوط کردن ، آسیاب کردن ، انتقال و قالب گیری سیستم ها. کوارک شیر ترش که چند روز قبل رسیده است پس از مخلوط کردن و شکل دادن پنیر دستی به اتاق عرق آورده می شود. در آنجا پنیر به مدت ۲-۲&frac۱۲; روز بالغ می شود و پس از سرد شدن ، با آب نمک آغشته یا اسپری می شود که به آن کشت لکه قرمز اضافه می شود ، ۱-۲ روز دیگر بالغ می شود و سپس بسته بندی می شود. نتیجه یک محصول سالم ، کم است. چربی ، غذای کم کالری و تقریباً بدون کلسترول.