تاریخچه کامپوزیت‌های ترموسِت-چوب به اوایل دهه ۱۹۰۰ بر می‌گردد. در این دهه یک کامپوزیت اولیه تحت نام تجاری باکلیت (Bakelite) که از فنول-فرمالدئید و گرد چوب درست شده بود، وارد بازار شد که نخستین استفاده تجاری آن به عنوان دست دنده برای رولزرویز در سال ۱۹۱۶ میلادی بود.

پیدایش صنعت چوب پلاست (WPC=Wood-Plastic Composites) شامل پیوند دو صنعت چوب و پلاستیک است که به لحاظ تاریخی، اطلاعات اندک و بسیار متفاوتی از ویژگیها و دورنماهای هر یک از آنها در دست داریم. کامپوزیت‌های چوب پلاست در کشور ایالت متحده آمریکا برای چند دهه تولید شده و این صنعت رشد شگرفی را در سال‌های اخیر تجربه کرده است.

صنعت پلاستیک دارای دانش چگونگی تهیه پلاستیک است و به طور سنتی از طلق، کربنات کلسیم، میکا، شیشه و یا فیبرهای کربن و به طور سالیانه حدود ۵/۲ میلیارد کیلوگرم بتونه برای تولید شیشه استفاده می‌کرده است. این صنعت، نسبت به استفاده از چوب و یا دیگر فیبرهای طبیعی مانند کنف و کتان بی‌میل بود. گرچه این فیبرها از منابع تجدید شدنی و ارزان‌تری به دست می‌آمدند و سبک‌تر و دارای زبری کمتری برای تولید وسایل، نسبت به بتونه‌های عرفی بودند، بیشتر تولید کنندگان پلاستیک از چوب به دلیل تراکم و ثبات گرمایی پائین و تمایل به جذب رطوبت صرف نظر می‌کردند.

کامپوزیت‌های چوب پلاست (WPC) چندین دهه است که در کشور ایالات متحده آمریکا تولید می‌شوند و بدین لحاظ از قدمت بیشتری نسبت به سایر کشورها برخوردار است و این محصولات تنها در دهه اخیر در اروپا تولید شده‌اند. هرچند عمده رشد این صنعت در ایالات متحده بسیار نوپا بوده و مربوط به چند دهه اخیر می‌باشد، اما در این سال‌ها، این صنعت از رشد قابل توجهی برخوردار بوده است. قدمت تولید چوب پلاست در ایالات متحده آمریکا به سال ۱۹۸۳ میلادی، زمانی که یک انبار چوب آمریکایی که اکنون بخشی از شرکت لیر (Lear) در شیبویگان ویسکانسین (Wisconsin) است شروع به تولید مکانیزه تخته‌هایی با لایه‌های درونی با استفاده از تکنولوژی اکستروژن ایتالیایی نمود، بر می‌گردد. در این سال، پلی‌پروپیلن به همراه تقریباً ۵۰% گرد چوب (خاک اره) در داخل دستگاه اکستروژن جهت تولید صفحه صاف ریخته می‌شد که بعداً در شکل‌های مختلف برای مصارف گوناگون استفاده می‌شد که این یکی از نخستین کاربردهای عمده تکنولوژی WPC در آمریکا بود.

به طور کلی ذکر این نکته حائز اهمیت است که دورنمای برخی از صنایع پلاستیکی به نحو حیرت‌آوری در دهه اخیر تغییر نموده‌است. توجه به این صنعت با موفقیت‌های به دست آمده از چند محصول WPC و آگاهی‌ها و درک بیشتر از چوب و توسعه تولیدکنندگان تجهیزات و تدارکات اضافی و شانس حضور در بازارهای جدید به ویژه در بخش ساختاری در ساختمان‌های بزرگ تحریک شده‌است. صنایع محصولات جنگلی به خوبی در حال تغییر دورنمای خود هستند. آنها عقیده دارند WPC به عنوان راهی برای افزایش پایداری چوب با هزینه نگهداری اندک در بخش مصرفی (یکی از بزرگ‌ترین نکات فروش) می‌باشد. بعضی از شرکتهای فرآورده‌های جنگلی نیز در حال آغاز تولید تخته WPC هستند و شرکتهای دیگر در حال توزیع این محصول هستند.

موارد مصرف و کاربرد:

این محصول به دلیل خواص و ویژگی‌هایی که دارد، دارای کاربرد بسیار متنوع و گسترده است، چرا که از این کامپوزیت محصولات بسیار متنوعی را می‌توان تولید نمود. محصولات تولیدی از این کامپوزیت‌ها مورد مصرف بخش‌های مختلفی از قبیل ساختمان‌سازی، خودروسازی (وسایل تزئینی داخلی)، دکوراسیون، راه‌آهن، کشتی‌سازی (عرشه) و ... می‌باشد.

کاربرد کنونی این کامپوزیت‌ها بیشتر به مواردی همچون تزئین، روکش‌کاری، چهارچوب‌ها و قالب‌های پنجره باز می‌گردد و از آنجایی که کامپوزیت‌های چوب پلاست (WPC) ترکیبی از فیبرها، مواد پلاستیکی و مواد افزودنی هستند، لذا می‌توان بسته به نوع کاربرد محصول، خواص مد نظر مصرف کننده از قبیل مقاومت در برابر آتش، اصطکاک، عایق صوت بودن، استحکام و سختی مناسب و ... را در آن لحاظ نمود که این امر خود از برتری‌ها و ویژگی‌های خوب این محصول به شمار می‌آید. کامپوزیت‌های چوب پلاست به روش اکستروژن و با قالب‌های متنوع، به شکل نهایی تبدیل می‌شود. این کامپوزیت‌ها محصولات چوبی هستند که نیازی به فرآوری بعدی ندارند و در برابر شرایط جوی، رطوبت و قارچ‌ها مقاوم هستند. از این رو برای استفاده در فضای باز که الوارهای پرداخت نشده کارآیی نداشته، بسیار مناسب هستند. همچنین این محصولات دارای خواص پلاستیکی هستند که از نظر محیط زیستی و عملکرد، بسیار ممتاز هستند. از کامپوزیت‌های چوب پلاست همچنین برای استعمال در داخل و خارج ساختمان نیز بهره می‌گیرند. موارد مصرف این کامپوزیت‌ها در کشورهای صنعتی پیشرفته به گونه‌ای است که در اکثر صنایع کاربرد دارند. بطور مثال این کامپوزیت‌ها در ساخت سفال‌های سقفی، اسکله دریایی، ملزومات اداری، ابزارآلات، قالب‌ها، الوارهای سقفی و سایر محصولات استفاده می‌شوند.

همان‌طور که اشاره شد موارد مصرف از این کامپوزیت‌ها بسیار گسترده و متنوع است اما به نظر می‌رسد کاربرد بارز این محصول در تخته‌های کف (Deck)، الوار، مبلمان اداری، چهارچوب‌ها، پروفیل و اجزاء در و پنجره، قرنیزها، نرده‌ها، قفسه‌بندی، عرشه کشتی‌ها، باراندازهای بندر، روکش‌کاری عمودی و افقی نمای ساختمانها، تابلوی مغازه‌ها، داخل قایق‌ها، تراورس‌های ریل راه‌آهن، کابینت و پیشخوان آشپزخانه و ... می‌باشد که البته مصارف ساختمانی، عمده بازار مصرف این محصول را تشکیل می‌دهد.

بررسی کالاهای جایگزین و تجزیه و تحلیل اثرات آن بر مصرف محصول:

بسیاری از تولیدکنندگان در و پنجره به طور جدی به کامپوزیت‌های چوب پلاست به عنوان یک جایگزین مناسب برای چوب می‌نگرند. قطع درختان، به عنوان ماده رایج برای ساخت در و پنجره‌های چوبی، به طور فزاینده نگران کننده است. چرا که قطع این درختان جهت بریدن چوب و چسباندن آن کنار هم می‌باشد. سپس مواد بهم چسبیده، خرد شده و به قطعات صحیحی تکه می‌شوند تا در سر هم کردن در و پنجره مورد استفاده قرار گیرند. این مراحل هزینه‌ها و ضایعات چوب را افزایش می‌دهند اما نخستین پروفیل وارد شده (از جنس کامپوزیت) در این زمینه، الوارهایی هستند که بصورت پروفیل‌های استاندارد همانند چوب مورد استفاده قرار می‌گیرند. تولید این مواد با ضایعات کمتری نسبت به چوب همراه است و تراشه‌های آنها را می‌توان بطور مستقیم بازیافت کرد و به محصول تبدیل نمود.

اهمیت استراتژیکی چوب پلاست در دنیای امروز:

چوب پلاست یک کالای عمومی و پرمصرف در جهان است که همانند سایر کالاها تولید و مصرف می‌شود. لیکن در صورتی که نگاه دقیق به زنجیره تولید و مصرف این کالا شود، نتیجه‌ می‌گیریم که این کالا از اهمیت بسیار بالا در جوامع بشری برخوردار است که دلایل آن را می‌توان این چنین تشریح کرد:

الف) تولید چوب پلاست به سلامت محیط زیست کمک می‌نماید:
ماده اولیه تولید چوب پلاست انواع فیبر و الیاف گیاهی و پلیمرها می‌باشند که اولاً بخش عمده این مواد را الیاف گیاهی تشکیل می‌دهند و ثانیاً این الیاف می‌تواند هر نوع ماده کشاورزی اعم از خاک اره، باگاس (ساقه نیشکر)، سبوس گندم، پوسته برنج، پوست خشکبار (از قبیل گردو، پسته، فندق و بادام و...) باشد. بنابراین با این کار میزان مصرف پلاستیک‌ها که در محیط تجزیه ناپذیر می‌باشند، کمتر می‌شود.

ب) ایجاد کالایی با ارزش افزوده بالا از مواد کشاورزی با ارزش کمتر:
بازیافت و تبدیل الیاف طبیعی با ارزش کمتر، یکی دیگر از مزیت‌های این کار است که در سطح ملی می‌توان از آن به عنوان یک طرح مفید یاد کرد.

ج) کاهش ضرورت قطع درختان:
چوب بطور مستقیم از درخت حاصل می‌شود. لذا با توسعه جمعیت کشورها، نیاز بازار به چوب بیشتر شده و برای تأمین آن لازم است درختان بیشتری قطع گردد و این موضوع با توجه به محدودیت جنگل در کشور، بسیار حائز اهمیت است. تولید محصولات چوب پلاست سبب کاهش نیاز بازار به چوب طبیعی شده و در نهایت ضرورت قطع درختان کاهش پیدا می‌کند.

کشورهای عمده تولید کننده و مصرف کننده:

عمده تولید کننده چوب پلاست در دنیا، کشور ایالات متحده آمریکا است که در واقع مخترع و بزرگترین تولید کننده این محصول در دنیا است. البته لازم به ذکر است که در دهه‌های اخیر کشورهای اروپایی نیز به تولید این محصول روی آورده‌اند، لیکن کشور آمریکا همچنان پیشتاز است. همچنین شایان ذکر است که کشور آمریکا علاوه بر اینکه بزرگترین تولید کننده این محصول است، بزرگترین مصرف کننده آن نیز می‌باشد و البته در سایر نقاط دنیا از جمله کشورهای اروپایی نیز مورد مصرف قرار گرفته است.